از غـربـتت اگر چه سخن‌هاست یا عـلی           دنـیـا دگـر بـدون تــو تـنـهـاسـت یا عـلـی
گـویـی هـنـوز دامـن مـحـراب کـوفـه را           آثـار خـون ز فـرق تـو پـیـداسـت یا عـلی

آثار سجده، زخم جبین، روی غرق خون             در محـضر خـدات چه زیباست یا عـلی
تـا دسـتـه‌گـل بـرای تـو آرنـد از بهـشـت             بر روی دست محسن زهراست یا علی
گرچه شکـافت فرق تو در صبحگاه قـدر             هر شـب برای تو شـب احیاست یا علی
شـمـشـیـر دیـد عـازم وصـل خـدا شــدی             روی تـو را بـه خون تو آراست یا علی
دنیا چه پست بود که مثل تو را نخواست             از تو بـرید و غیر تو را خواست یا علی
کوفـه پـس از شـهـادت تـو گـشـته مـتّحد             بـر کـشـتـن حـسـین مهـیـاسـت یـا عـلی
گویی گرفته بهـر تصـدّق بـه دسـت، نان             چـشـم انـتظـار زینـب کـبـراست یا علی
«مـیثم» گرفته دست توسّل به سـوی تو             او تـشـنـه و نـگـاه تـو دریـاسـت یا علی